เที่ยวบ้านพิพิธภัณฑ์

ภายในบ้านพิพิธภัณฑ์มีการจัดแสดงสิ่งของต่างๆมากมาย ผมรู้สึก

เหมือนเข้าไปในร้านขายของมากกว่าพิพิะภัณฑ์เสียอีก

ที่บ้านพิพิธภัณฑ์นับว่าเป็นพิพิธภัณฑ์อีกแห่งหนึ่งที่มีสีสันมาก

สิ่งของหลายๆ อย่างดูละลานตาไปหมด สิ่งของที่เขานำมาจัดแสดง

แม้ว่าไม่ใช่วัตถุโบราณล้ำค่า แต่เป็นสิ่งของที่ไกล้ตัวหลายๆ ชิ้นที่เห็น

รู้สึกว่าเพิ่งเคยใช้ หรือเคยเห็นตอนที่ยังสมัยเป็นเด็ก

สิ่งของหลายชิ้นได้กลายเป็นภาพแห่งความทรงจำของคนในปัจจุบัน ของเล่นหลายอย่างที่ผมเห็นในบ้านพิพิธภัณฑ์มันสะท้อนภาพในอดีตได้เป็นอย่างดี มาบ้านพิพิธภัณฑ์เริ่มคิดถึงของเล่นที่พ่อเคยซื้อให้ตอนเด็ก แต่พอผมเริ่มโตแม่ก็เอาไปชั่งกิโลขายเสีนแล้ว ...น่าเสียดายจริงๆ

ที่ชั้นบนจะที่ชั้นบนเป็นบรรยากาศอีกแบบหนึ่ง เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพมาเยอาะแต่บ้านพิพิธภัณฑ์ก็ไม่ไกลจากศาลายาและกรุงเทพเท่าไหร่ ถ้ามีโอกาสคงจะได้เก็บภาพมาอีก ที่นี่เขามีหนังเก่าๆมาฉายให้ดูด้วย สนุกมากโดยเฉพาะเรื่องชาลีแชปปิ้น เป็นหนังตลกอำมตะนั่งดูอย่ตั้งนานจนเกือบดูพิพิธภัณฑ์

กล้องถ่านรูป นาฬิกา เครื่องเสียงวิทยุเก่าๆเขาก็เอามาตั้งโชว์ ในอดีตมันก็เป็นแค่สิ่งของธรรมดา แต่ในปัจจุบันมันก็กลายเป็นวัตถุโบราณไปแล้ว ตามคอนเซปของพิพิธภัณฑ์ "เก็บวันนี้ พรุ่งนี้ก็เก่า"

บ้านพิพิธภัณฑ์เปิดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ จะมีคนทะยอยเข้ามาเรื่อยๆ บรรยากาศที่บ้านพิพิธภัณฑ์ไม่ได้เงียบเหงาอย่างที่คิด แม้ว่าทางเข้ามาจะซับซ้อนไปหน่อย แต่ด้วยชื่อเสียงและความน่าสนใจก็มิอาจห้ามใจคนมาดูได้

บริเวณชั้นล่างจะเต็มไปด้วยไปด้วยตุ๊กตาและของเล่นเด็ก มีเล่นขายของเล่น จำหน่ายโปสการ์ดและหนังสือ ก่อนจะกลับได้ซื้อโปสการ์ดกลับมา 4-5 แผ่น ของกินสมัยตอนเป็นเด็ก 7-8 ชิ้น เข้าใจว่าสิ่งของเหล่านี้มีขายแค่บางที่เท่านั้น เด็กๆ ทุกวันนี้เล่นเกมส์ออนไลน์ สนใจของเล่นอื่นๆมากกว่า เมื่อไม่มีการใช้ต่อร้านค้าก็ไม่รับมาขาย จะมีขายในบางแห่งเท่านั้นอย่างเช่นที่บ้านพิพิะภัณฑ์ ตลาดสามชุก อัมพวา ฯลฯ